واکیزاشی (اسلحه کمری)

تکنیک چینی "جین جی دو"

اگر نتوانید با چشمان بسته بیش از 10 ثانیه روی یک پا بایستید، اندام های داخلی شما باهم هماهنگی ندارند و بدن شما به سمت پیریاست.انجام روزانه این تمرین - روزی یک دقیقه – توصیه شده است. گفته شده که ایمنی بدن بالا می رود، فشار و قند خون تنظیم می شود،بیماریهای شانه ها و ستون فقرات کاهش می یابد و از تحلیل قوای فکری جلوگیری می شود لابد تصور می کنید کار ساده ای است! در اینصورت بهتر است یک بار امتحان کنید.

در آیکیدو "کوکیو ناگه" به گروهی از تکنیکها اطلاق می گردد که تنفس صحیح و هماهنگی کامل با حریف در اجرای آنها نقش بسیار مهمی را ایفا می کند. شاید اگر بخواهیم یکی از سخت ترین تکنیک های آیکیدو را نام ببریم، یکی از اولین انتخابها تکنیکهایی باشند که در دسته "کوکیو ناگه" قرار دارند. این دشواری چه در آموزش و تفهیم این تکنیک ها و چه در یادگیری آنها به چشم می خورد. برای یادگیری و اجرای صحیح و موثر یک تکنیک "کوکیو ناگه" تمرین و زمان زیادی لازم است.

از نظر برخی اساتید تکنیک های "کوکیو ناگه" نماینده و نشان دهنده تمام آموزشها و فلسفه آیکیدو بطور یکجا و در کاملترین شکل ممکن آن هستند. شاید جمله اخیر را یک بزرگنمایی تلقی کنید، اما کافی است تا کمی به جزئیات تکنیکهای کوکیو ناگه بپردازیم، در نهایت خواهید دید که "کوکیو ناگه نهایت آیکیدو است".

از خصوصیات بارز تکنیک های کوکیو ناگه می توان به موارد زیر اشاره کرد:

استیون سیگال در۱۰ آوریل ۱۹۵۱ درلانسینگ میشیگان آمریکا چشم به جهان گشود . پدرش کنتارو سیگالانگلیسی و مادرش پاتریشیا بااصلیت ایرلندی ، کاتولیک بودند . پدر استیون معلم ریاضی دبیرستان و مادرش تکنسین اتاق عمل بود .
استیون کوچک پسری خوش زبان ، زیرک و با اعتماد به نفس بود . وقتی هفت سال داشت به تقاضای دوست پدرش در یک فیلم ایفای نقش کرد . او از همان دوران کودکی به ورزشهای رزمی ژاپنی علاقمند شد .

استیون در عین حال که کم‌سن و سال بود اما رفتاری فراتر از سن خود داشت و همچون یک فرد بالغ فکر می‌‌کرد و حرف می‌‌‌زد .
او در مدرسه نیز از بهترین شاگردان کلاس به شمار می‌‌رفت . مادر و پدرش برای ایجادیک زندگی بهتر تصمیم گرفتند به لس آنجلس نقل مکان کنند . از این رو استیون دوران دبیرستانش را در لس‌آنجلس گذراند و در آنجا با استاد بزرگ آیکیدو،استادکوبایاشی آشنا شد و تحت تعلیم وی قرار گرفت . استیون در کنار آیکیدو به تمرین کاراته نیز پرداخت . در حقیقت با ورود به کلاس استاد کوبایاشی ، گویی وارد فرهنگ آسیایی شد و تحت تاثیر سنتهای ژاپنی قرار گرفت .
در سال ۱۹۷۴ در حالیکه ۲۳ سال بیشتر نداشت به درجه حرفه‌ای در ورزش آیکیدو رسید.

بیوگرافی مختصر شیهان گازو شیودا

1915:نهم سپتامبر در یوتسویای توکیو چشم به جهان گشود.

1915-1932:دوران قبل از آیکیدو.

1932:تمرینات آیکیدو را زیر نظر اسنسه موریهه اوشیبا آغاز کرد.

1941:از دانشگاه فارغ التحصیل شدو یک کار اداری در زمان جنگ جهانی دوم به او محول شد.وظیفه اش در چین و تایوان و جزیره ی بورنئو بود.

1946:به ژاپن بازگشت.

1950:آموزش آیکیدو را شروع کرد.

1954:به نمایشگاه کوبودوی تمام ژاپن وارد شد و به دلیل اجرا کردن عالی ترین نمایش,جایزه برد.

1955:آیکیدو یوشینکان را تأسيس كرد.

1957:برنامه ی سینشوسِی را برای پلیس شهری ژاپن طراحی کرد.

1961:دریافت دان 9 از اسنسه وشیبا.

1983:دریافت مقام هانشی از فدراسیون بین المللی بودو.

1985:دریافت دان 10 از فدراسیون بین المللی بودو.

1988:بدلیل خدمت به آیکیدو از سوی فدراسیون بین المللی بودو به رسمیت شناخته شد.

1990:فدراسیون بین المللی یوشینکان را به کمک پسرش تاسیس کرد.

1990::برنامه ی سینشوسی را برای تربیت مربیان بین المللی یوشینکان تاسیس کرد.

1994:فوت در روز 17 ژوئیه.

براثر تلاش و تقلای کمتر ازسرعت و قدرت بیشتری برخوردار شوید.                                    " بروسلی"

همیشه جنگجو بودن مهم نیست ،بلکه دلیل موجه برای کشیدن شمشیر  و جنگیدن مهمه.

این خود زندگی نیست که مهمه،(درسته یه موهبته، اگه قدر ش شناخته بشه) ولی مهم مدت زمان درست زندگی کردنه،نه صرفا خود زندگی.

 سن سی هیتوهیرو سایتو 

سن سی هیتوهیرو سایتو فرزند سن سی موریهیرو سایتو است. موریهیرو سایتویکی از شاگردان برتر استاد بزرگ بوده و دوجوی استاد بزرگ در ایواما (يکی از دوجوهای مطرح در زمینه آیکیدو) را رهبری کرده است و پس از فوت وی در سال ۲۰۰۲ رسما اداره این دوجو را فرزندش هیتوهیرو سایتو برعهده گرفت. وی نیز در دوران کودکی و نوجوانی تحت نظر استاد بزرگ و پدرش که از استاتید مطرح آیکیدو بوده این هنر رزمی را تعلیم دیده است. لذا نظرات و خاطرات او از ارزش قابل توجهی برخوردار است.

آنچه در ادامه می خوانید بخشهایی (صفحات ۳ تا ۵) از مصاحبه ده صفحه ای آیکیدو ژورنال با سن سی هیتو هیرو سایتو است. این قسمتها با توجه به بار آموزشی و توصیه های پایه ای و مهمی که در آنها در رابطه با یادگیری آیکیدو وجود دارد انتخاب شده است. امید آنکه مفید واقع گردد و در آموزش هایمان به این نکات توجه کنیم.

بخشهایی از مصاحبه با سن سی هیتو هیرو سایتو

 آژ(آیکیدو ژورنال):  شما در مورد مبانی و پایه های آموزش آیکیدو چه توصیه هایی به هنرجویان آیکیدو می کنید؟
هیتوهیرو: پدرم سن سی سایتو می گفت تمامی تکنیکهای تایجوتسو، چوب و شمشیر بر پایه هانمی (گارد یا ایستادن صحیح) هستند. ابتدا شما باید در هانمی (صحیح ایستادن) استاد شوید. آنگاه شما باید بیاموزید که چگونه یک کیای موثر و مناسب (تخلیه نفس به شکل فریاد) را اجرا کنید. من فکر می کنم آموزش بدون "کیای" از کیفیتی پایین برخوردار است. استاد بزرگ کیایی ترس انگیز داشت. اگر شما می خواهید بودوی حقیقی (طریقت سلحشوری) را بیاموزید نمی توانید از استاد بزرگ پیروی نکنید. متاسفانه مردم درباره استاد بزرگ اطلاعات زیادی ندارد، پس من بیشترین تلاشم را می کنم تا بیشتر در باره او به آنها بگویم.
 

سخنان استاد بزرگ از کتاب "قوائد آیکیدو" نوشته میتسوگی سائوتومی

مقصود و غایت آیکیدو

"برایم جالب است که بدانم که آیا مقصود اصلی آیکیدو را درک کرده اید و بدست آورده اید؟ این مقصود تنها آموزش دادن خودتان در تکنیکهای بوجوتسو نیست. هدف دیگری نیز وجود دارد و آن خلق دنیایی از زیبایی، نیک اندیشی، بخشندگی و لطافت  است. برای که این دنیا را به محل بهتری تبدیل کند، دنیایی از خوشی و مسرت. همانگونه که همیشه گفته ام خداوند این عالم را به ما داده است، و تمامی این جهان یک خانواده واحد است. ما این مزیت را داریم که از زیبایی و شگفتی های آن لذت ببریم. این وظیفه ما بعنوان نوع بشر است، که جامعه ای را بسط دهیم که در آن عدالت و درستی بخاطر آن زیبایی و شکوه اجرا می گردد. هدف ما در بودو (طریقت سلحشوری) آن نیست که تنها از خودمان محافظت کنیم. ما باید این عطیه عشق ربانی خداوند را بپذیریم و پیوسته برای حمایت از تغییراتی که شادی را برای جهان به ارمغان می آورد بکوشیم و با این روش به این عطیه احترام بگذاریم. اگر ما بخواهیم بشکل حقیقی به گوهر مقدس بودو احترام بگذاریم باید برای صلح، برای جهانی بدون خشونت، بدون بدبختی و بدون برخورد، کار و تلاش کنیم.......

بوشی­دو و سامورای

  بوشی­دوبه معنی آئین سلحشوران است و به باورها، اصول زندگی و مرام­نامه نانوشته جنگاوران سامورای گفته می­شود.

 این آئین مبتنی بر خدمت به ارباب است و بی­­شباهت به شوالیه­گری در اروپای قرون وسطی نیست.

 بوشی­دو ریشه در اعماق غبارآلود تاریخ ژاپن دارد و در طی قرون متمادی جنگاوری و نظامی­گری در ژاپن به تدریج تکامل یافته است. در کوجی­کی، کهن­ترین کتاب بازمانده به زبان ژاپنی، متنی هم به شرح زندگانی یاماتو تاکه­رو، پسر امپراطور کِی­کوختصاص یافته است. این متن از تاکه­رو تصویر یک جنگ­جوی آرمانی را به دست می­دهد که کاملاً جّدی و وفادار است، دشمنان پدر خود را "مانند هندوانه" تکه­تکه می­کند و بسیار سرسخت اما بااحساس است که این ویژگی­ها در سوگواری او بر سرزمین­های از دست رفته و همسران درگذشته­اش و نیز تمایل­اش برای نبردِ یک­تنه با دشمن آشکار می­شود. مهم­ترین نکته اینکه، تصویری که کوجی­کی از او ترسیم می­کند نماد هم­آهنگی آرمانی بین شاعری و جنگاوری است که از ویژگی­های منحصر­به­فرد فرهنگ ژاپنی به شمار می­آید..........