پس از اينكه آي كي دو به طور كلي و اساسي، توسط وشيبا ابداع شد، بسياري از شاگردان وي كه مدتها زير نظر او مشغول فراگيري اين طريقت رزمي بودند، تصميم گرفتند تا اين راه را در دوجوهاي خود آموزش بدهند. از اين ميان، تعدادي به دستور خود استاد و در زمان حيات او و تعدادي نيز پس از مرگ او به اين امر پرداختند. در اين زمان به دليل طبيعت پويا و متحرك آي كي دو و فرهنگ متفاوت شاگردان استاد و برداشتهاي متفاوتي كه ايشان از آي كي دوي استاد داشتند، تفسيرهاي متفاوتي نيز پديد آمد. بدين گونه سبكها و مدارس متفاوت آي كي دو متولد شد كه معروف ترين آنها در پائين با شرح مختصري از هركدام و تفاوتهايشان آمده است.
. هركدام از اين سبكها و مدارس، داراي نقاط قوت و ضعف خاص خود است، اما همگي در اصول، پايه و ريشه به صورت جدي و محكمي به هم متصل هستند، كه همين امر باعث منحصر به فرد بودن آي كي دو شده است. اين سبكها و مدارس هيچكدام نسبت به ديگري مرتبه پائين تر يا بالاتري ندارند و به همين علت، شخص بايد بنا به نيازها و احتياجاتش روش مورد نظرش را بيابد.

مدارس قديمي
مدارسي كه در اين قسمت آمده اند، بر اساس تعليمات قبل از جنگ دوم جهاني بنا شده و تكامل يافته اند.

آي كي بودو Aiki- Budo -
نامي است كه به تعليمات اوليه موريهي داده شده است. فرم كار در اين مدارس بـــسيار به فرمهاي"جوجوتسو"نزديك است. اين نوع فرم جزو فرمهاي خشن آي كي دو به حساب مي آيد. بسياري از شاگردان اوليه استاد، دراين دوره شروع به تمرين كرده اند و بسياري از آنهائيكه در آن دوره در خارج از ژاپن فعاليت مي كردند متعلق به اين دوره اند. براي مثال آبه-سن سي كه از دهه 50 در انگلستان شروع به تدريس كرده است.

يوسيكانYoseikan - 
اين فرم توسط" مينورو موچي زوكي" Minuru Mochizuki (1907) تكامل يافت. وي يكي از شاگردان قديمي استاد جيگورو كانو-سن سي- بنيان گذار جودو- در" كودوكان"بود. اين سيستم خشن و بيشتر دفاع شخصي است و شايد بتوان آنرا در دسته بندي ورزشي هم قرار داد. اين سبك شامل مجموعه عناصري از" آي كي بودو"به علاوه قسمت هائي از كاراته، جودو و ديگر هنرهاي رزمي است.

مدارس سنتيThe Traditional schools  -

تعريفي مشخص، به طوريكه بسياري از مربيان در داخل اين سازمان، با روشها و مرامهاي متفاوتي تدريس مي كنند.

كنجي شيميزو(1940فوكوياما ژاپن)

شيميزو در كودكي جودو آموخت و در اين رشته به دان 4 دست يافت تا اين‌كه در سال1963 به آي‌كي‌دو روي‌آورد.سپس او يكي از آخرين شاگردان شخصي مورهي يوشيبا شد. پس از فوت يوشيبا در 1969شيميزو با دان 7 آي‌كي‌دو مكتب مخصوص خود را در توكيو پايه‌گذاري كرد. نام اين مكتب تن‌دوريو( تن=بهشت،دو=راه، ريو= مكتب) بود.

آي‌كي‌دو تن‌دو ريو را مي‌توان از حركات كامل و واضح آن شناخت. طبيعي و روان بودن حركات در اين مكتب تماشا گران و هنرجويان را تحت تأثير قرار مي‌دهد.

از سال 1978 استاد شيميزو سمينارهاي مرتبي در آلمان و كشورهاي اروپايي ديگر برپا كرده و در سال 1993 جامعة تن‌دو ريوي آلمان را شكل داده است. او در سال 1998 دان 8 خود را در آي‌كي‌دو از طرف فدراسيون ورزش‌هاي رزمي ژاپن دريافت كرد.

استاد شيميزو كتابي تحت عنوان ذن و آي‌كي‌دو ((ISBN4-900586-13-7 با همكاري شيگه‌او كاماتا نوشت. او جايزة وزير امور خارجه را (براي سال هه‌اي‌سه‌اي 14) در سال 200به خاطر تلاشش در اشاعة آي‌كي‌دو در خارج از كشور گرفت. در همان سال او براي مهماني پائيز در قصر امپراطوري در آكا‌زاكا، توكيو دعوت شد

ايواما ريوIwama-ryu –

اين سبك توسط موريهيرو سايتوMorihiro Saito (1928) ، براساس تعليمات دوجوي ايواما، كه به طور كلي از نظر سبكي به اندازه كافي با جريان اصلي حاكم بر" آي كي كاي" متفاوت است، تعليم داده مي شد. اين سبك گرچه هنوز هم بخشي از آي كي كاي محسوب مي شود ولي استفاده و كاربرد بسيار زياد از آي كي كن و آي كي جو در اين سبك مشهود است. سايتو- سن سي از شاگردان قديمي و شبانه روزي استاد بود كه در سال 1946 تمرينات آي كي دو را شروع كرد و تازمان مرگ استاد(1969) در كنار وي ماند. خيلي ها معتقدند كه سايتو- سن سي بيشترين زمان را مستقيما با بنيانگذار در زمان طول عمرش سپري كرده است. سايتو- سن سي عنوان مي كرد كه: او سعي دارد، تا اين طريقت را همانگونه كه توسط استاد به او تعليم داده شده است به ديگران آموزش دهد و از اصالت آن پاسداري كند. به طور تخصصي، به نظر مي رسد" ايواما- ريو"بايد مشابه آي كي دوي استاد باشد كه در اوائل دهه 50 فقط در" دوجو ايواما" تدريس مي شده است. در اين سبك تنوع تكنيكي و فنون، بيشتر از ديگر سبكها است و در اين سبك تاكيد بسيار برروي تمرين با سلاح ها وجود دارد.

Hombu – Style Aikido
اين روش مورد علاقه موريترو و كيسشومارو اوئشيبا بوده و توسط حركات سريع و جريان پذيري آزاد شناخته مي شود.

Classical Aikido
اين روش توسطRinjiro Shirata (1912-1993) معرفي شده و استوار برتمام طيف هاي تكنيكي آي كي دو است و تاكيد زيادي بريادگيري عميق و پالايش روحي دارد.

Nishio- Style Aikido

يك سيستم مركب كه توسط Shogi Nishio (1927) ابداع گرديده. در اين سيستم تمركز روي رابطه بين آي كي دو، اي آي دو و كاراته دو و به طور كلي شاخه هاي كليBUDO است.

ديگر سبك ها

بعضي از اين مدارس وابسته به آي كي كاي و گروه عظيم ديگري به صورت مستقل عمل مي كنند.
· Seiseki Abe (1915) بريتانيا
· Shigenobu Okumura (1922)
· Mishio Hikitsuchi (1923)
· Seigo Yamaguchi (1924
· Hiroshi Tada (1929)
· Hirokazu Kobayashi (1929) اوزاكا
· Yasuo Kobayashi (1936) توكيو
· Nobuyoshi Tamura (1933)مركزيت در فرانسه
· Mamoru Suganuma (1942)